Wiem, ze sie powtarzam z tematem ego non stop, ale uwazam, ze wlasnie to najbardziej nam przeszkadza w samorozwoju za czym idzie pozniej pozytywnym wplywaniu na swiat. Temat ten jest bardzo rozbudowany w duchowosci, gdzie Mistrzowie Madrosci trabili glownie o tym. Ego jest latwo zdenerwowac, nie lubi myslec zle o sobie, i przewaznie lubi nakladac na nasza percpecje filtry, ktore maja jemu sluzyc. Waznym czynnikiem aby rozpoznac jego dzialanie jest takze pytanie jakie sa dowody? Czyli - tak jak mowilam, kiedy robimy test, wsluchujemy sie w siebie i szukamu dowodow na za i przeciw. Trzeba uwazac aby cos nie odrzucic bo sie nam po prostu nie podoba, albo dlatego ze nie rozciagamy zagadnien. Ciezka robota to samopoznanie.
A wiec zalozmy, ze odkrywamy rzeczy, ktore nie lubimy w sobie. I teraz moze pojsc w pare stron - odrzucamy odkrycie z pewna doza zlosci, zaprzeczamy, wysmiewamy, zapominamy itd itd Jednak wygrana jest wtedy kiedy zaczynamy sie temu przygladac, bez oceniania z perspektywy wartosci. Obracamy ta wiedze uwaznie, szukamy dowodow, mamy otwarta glowe aby zaakceptowac to co nas boli w tym a potem.... stajemy sie konstruktorami siebie. I ten proces konstrukcji z samopoznania przechodzi w samorozwoj - i tu sie rodza Mistrzowie.
Samokontrola - uwazam, ze jest ona bardzo wazna w odniesieniu do siebie w obliczu swiata. Samokontrola zawsze przywodzi mi na mysl ta historie kiedy Mistrz byl obrazany przez jakichs ludzi, opluwany i wyszydzany, ale on nie reagowal. Studenci sie pytali, czemu nie reaguje, przeciez to jest brak szacunku. A Mistrz odpowiedzial - Czy wodospad Niagara straci na swojej wielkosci jezeli ktos go opluje?
To jest sila!
Samorefleksja niestety nie jest praktykowana czesto. Mozna by sie pokusic o konkluzje, ze wlasnie dlatego madrosc jest takze rzadko spotykana. Refleksja nad soba i swiatem - piekny start w samorozwoju.
Milego weekendu!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz